Tabiat haqida sherlar

Tabiat haqida sherlar bolalar uchun. Tabiatimiz haqida sher. Tabiat (tabiat) — bu Yer yuzasidagi barcha tabiiy narsalar, shu jumladan, toshlar, o’simliklar, hayvonlar, va ularning o’zaro aloqalari. Tabiat odamlarning yashash joyi bo’lib, uning tarkibiy qismlari ekologik tizimlarning bir qismini tashkil etadi.

Tabiat haqida sherlar.

Buyuk ona tabiat,
Tilsimlaring juda moʼl.
Bizlarga berib sabot,
Koʼrsatasan toʼgʼri yoʼl.

Exson kutmaymiz sendan,
Bu bizning chin soʼzimiz.
Аksincha, kashfiyotni,
Yaratamiz oʼzimiz!…

Tabiat gullaydi so’ladi.

Tabiat gullaydi, so’ladi,
Fasllar o’tadi – yangragan qo’shiq.
Bizlar esa uning bir bo’lagi –
Minnati yo’q, manfaati yo’q.

Tog’lar dunyo qadar qadim ko’rinar,
Og’ir, sobir, kamtar, bag’ri to’q.
Kumush qorlar yog’ar, toshda gul unar,
Minnati yo’q, manfaati yo’q.

Yomg’irdan so’ng kamalak balqib,
Ostida daryoday mavjlanar ufq.
Ranglar, kenglik, yog’du – xushbo’y, salqin,
Minnati yo’q, manfaati yo’q.

Tabiatga faqat safar muqaddas,
Suzishga sozlangan kemadek
Yashar va sir so’rab sizni qiynamas
Hayotdan muddao nima deb…

Ona tabiat.

Qish der: – Kumush qorim bor,
Qorbobo yasang!
– Gulim ko‘rkam, – der bahor,
Guldasta yasang!
Yoz der: – Suvim beg‘ubor,
Suz baliq misol!
Kuz der: – Mevam, bolim bor,
Bari senga, ol!
Demak, ona tabiat
Bizni der har vaqt.

Tabiat hukmi.

«Tuf» desang, tupuk yaxlar,
Qish esa, qorni «taxlar».

Uzilmas pechda olov,
Tarasha yonar lov-lov.

Qorlar g‘irch-g‘irch qiladi,
Poyafzal qor «tiladi».

Aoiq beti «muzqaymoq»,
Endi qiyin suv olmoq.

Yuzni tig‘siz kesadi.

Baxorga o‘rin yo‘qmi?
Yo‘q. bu tabiat xukmi.

Oz fursat o‘tib albat,
Baxorga kelar navbat!

Tabiat archasi.

Archa ko’klamni quchib
Mahkam olgandir ushlab
Ko’klam ketolmas chiqib
Undan yozu kuz, qishlar

Ko’klam archaga bandi
Qila olar nima ham?
Ahir u o’ralgandir
Sonsiz ninalar bilan.

Daraxtlar.

Goh yakka, goho to‘p-to‘p…

Daraxtlarning turi ko‘p.

Bog‘lar yaratar bog‘bon,

Chayqalar qadim o‘rmon.

Mevalimi, mevasiz,

Barini teng sevasiz.

Chunki har adl daraxt

Bolalarga tilar baxt!

Tabiat haqida sher.

Tabiatman, ona tabiat,
To‘rt unsurning doyasi o‘zim.
Quyosh porlar – bu tonggi niyat,
Buloq bo‘lib ochilar ko‘zim.

Suv va Tuproq – hayot asosi,
Olov, Havo – bari menda jo.
Hech birining yo‘qdir qiyosi,
Biroq bari aylar iltijo.

Ya’ni ular tilar omonlik
Har giyohga, har jonivorga.
Ko‘rmasin-ey olam yomonlik,
Achchiq ko‘zyosh tommasin qorga.

Dillaringiz quvonchga to‘lsin,
Odam baxti bo‘lmasin yarim.
Butun dunyo munavvar bo‘lsin,
Tabiatni asrang, do‘stlarim!

Quyosh haqida.

Men quyoshman, quyoshman,
Hamisha sizdek yoshman.
Zarrin nurlar sochaman,
Hosilga yo‘l ochaman.

Tinch bo‘lsin osmonimiz,
Tolmasin posbonimiz.
Meni qutlagay har on
Serquyosh O‘zbekiston!

Asraylik tabiatni.